trip advisor
Kavgamız uzun sürdü. Hatta galiba kavgalarımız uzun sürüyor. Nası oldu anlamadım, konu birden "bu ilişki nereye gidiyor"a geldi! Şimdi nası açıklarsın? Yaya biraz insan gibi, hemen alınıyor. Ona "köpekler poligamdır" desem önce poligam ne diyecek. hadi bi parti onu anlattım, ardı arkası gelmeyen bir "neden?", "nasıl?", "niçin?", "niye?" falan derken bi 5 sene daha yaşlanıcam... Çözüm olarak, soruyu duymazdan gelip Yaya'yı ayıplar bi ifadeyle burnumu yastığa gömdüm. Trip atmada bir dünya markasıyım, haberi yok...
First kiss derler ya, ondan
Bişi oldu...
Valla oldu... Her gece olduğu gibi dün gece de, yatakta annemle babama maksimum yer bırakmak üzere yatağın ortasına yattım. Bu sırada Yaya annemin koynundaydı (benim sinirler gerim gerim tabi).
Neyse... İlerleyen saatlerde tüylerime yumuşak bi şey değdi... Hoşuma gitti... Şöyle bi göz ucuyla bakiyim dediğim sırada aşık oldum!!
Yaya'ya hiç o gözle bakmamıştım.
Anın heyecanıyla sarılmak istediğim sırada annem de şok geçirerek bu fotoğrafı çekmiş.
Bu gece de Yaya'la ilk gecemiz olarak tarihe geçti.
Galiba biraz gıcık oluyorum
Biraz olgunluk lütfen
Bu Pele. Kadim dostum. Şimdiye kadar iki dakika yerinde durduğu görülmedi. Zıt karakterlere sahip olsak da beraber denize girip kumlarda yuvarlanmaya bayılıyoruz.
Neyse... Konumuza dönersek; Pele, eve hızlı bi giriş yaptı ve Yaya'nın ilk misafiri olarak tarihe geçti (bizim dünyamızda tarihe geçmek bayaa kolay). Kutu kadar evin içinde dört dönüp durdular.
Benim -tabi ki- işim olmaz.
Fena kız değil aslında...
Bi huzur, bişi...
Öngörülerime güvenim tam
Gözlem iyi bi şey
Kral benim
Bilen bilir, Anadolu Yakası'ndaki Caddebostan sahili bizim çocukların toplanma yeridir. Babam da beni sık sık mekana götürür, sosyalleşmemi ister. Her şey iyi güzel de babamın tüm toplarımı "koş, getir" diye sağa sola atmasına gıcık oluyorum. Ben öyle top mop getiremem ki... Daha doğrusu getirmem. Ağzımda sakız gibi çiğnemekten hoşlanırım.
Herkesin bi oynayış şekli var canım! Sonunda o da pes etti. Ağzıma topu tıkıp fotoğraflarımı çekiyo.
Bu burun öpülür
Her şey böyle başladı...
Barınak gönüllüsü hanımefendinin anlattığına göre, beni Pendik civarlarında dolanırken görüp barınağa getirmişler... Diğerlerine göre daha şanslıymışım... Kafeste sadece 1 hafta kalmışım... Barınakta bir haftamı doldurduğum sırada annem ve babamla tanışmışım... Hayal meyal onlara çok yüz vermediğimi hatırlıyorum. Depresyondaydım sanırım...
ama şimdi; HAYAT BANA GÜZEL YAHU! Kah annemin kucağındayım kah babamın koynunda... Oh be!
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)